Hou jij je vast aan je wortels?
Dat heb ik namelijk wel erg lang gedaan. Ik zat in de slachtoffer rol.
Want ik had niks misdaan? Ik was op deze wereld gezet zonder het te vragen. Om vervolgens mentale en fysieke klappen te krijgen de eerste jaren van mijn leven.
Dus het was niet mijn schuld dat ik zo onuitstaanbaar was geworden! Dat moesten anderen om mij heen ook maar eens begrijpen heb ik heel lang gedacht.
Maar is dat wel eerlijk? Tuurlijk, er zijn veel dingen vroeger gebeurd die ik mensen kwalijk mag nemen. En ook mede schuldig zijn aan mijn mentale problemen. Eigenlijk heb ik 2 opties:
1. In de slachtoffer rol blijven en niks veranderen
2. Verantwoordelijkheid nemen over mijn eigen gedrag
Ik heb zelf voor het 2e gekozen. Ik ben aan de slag gegaan met mijn mentale problemen, ben eerlijk naar mezelf geworden en de spiegel voor me gehouden in plaats dat ik met mijn vinger ging wijzen naar anderen.
Het is moeilijk, maar de laatste 2 jaar heb ik wel gesprekken kunnen voeren met mensen die IK pijn heb gedaan met mijn gedrag. Door dat ik die spiegel voor me heb gehouden heb ik ook mijn fouten kunnen zien en toegeven. Ik ben er nog lang niet en mijn Borderline zal altijd in mijn hoofd blijven. Maar ik kan wel mijn best doen er mee om te leren gaan. Voor mezelf, maar ook zeker voor de mensen om mij heen die ook geraakt worden door mijn gedrag.
Gisteren had ik een gesprek met Orlando, we hadden het over ons gedrag naar elkaar toe.
Hij bleef maar zeggen "ja, maar dat komt door mijn verleden. Dat is niet mijn schuld". Dus ik keek hem aan en zei;
"Oke, volgens jou komen er veel dingen door je verleden, dat kan. Maar je moet je even iets bedenken. Als je op de wereld komt word je eigenlijk als zaadje in de grond gestopt, je begint daar je eerste wortels te groeien. Die wortels gaan alle kanten op en zullen voor altijd aan jou vast zitten. Maar je kan kiezen, blijf je onder de grond bij je wortels en groei je niet verder? Of durf je verder te groeien zodat je het zonlicht kan voelen en uit kan groeien tot een prachtige bloem? Tuurlijk, er zal wel eens een wolk voor gaan zitten en regenen, maar ook dat heb je nodig in je grond om te kunnen groeien"
Waarop Orlando me aankijkt terwijl ik dit vertel met tranen in mijn ogen en zegt "Je bent toch ook een bijzonder persoon eigenlijk, die met zoveel problemen gewoon even z'n eigen therapeut uit gaat hangen een een doorbraak krijgt"
Bijzonder vind ik mezelf niet, maar ik ben trots op de inzichten die ik steeds meer begin te krijgen.
Tot de volgende!
Reactie plaatsen
Reacties
Hai lieverd wat ben je goed bezig ik heb hetzelfde gedaan als jij niet in de slachtoffer rol blijven hangen maar juist gaan leven en idd soms waait er een bui overheen maar achter de wolken schijnt de zon en ik weet zeker dat je vader super trots op je is
Ik heb alleen maar bewondering voor je. Je hebt inzicht en je bent in staat om te reflecteren op je eigen gedrag en je durft het nog op te schrijven en te delen ook. Wat een kracht!
Wat herken ik veel in jouw verhalen ook ik heb veel meegemaakt en trauma verwerking gedaan en het is heel erg moeilijk om daar over te praten. Maar je kan heel erg trots op jezelf zijn hoor 🤗. Goed bezig en ga vooral zo door en geniet van je gezinnetje 🤗