Een kleine verandering...
Dat is soms alles wat je nodig hebt om een patroon te doorbreken. Ikzelf heb al jaren de neiging om alleen maar zwarte kleding te dragen. Een blauwe spijkerbroek (überhaupt een spijkerbroek) is al een bijzonder aanzicht. Vroeger, toen we nog allemaal massaal op MSN zaten, had ik een groepschat met allemaal gezellige mede emo pubers. Toen hadden we op een gegeven moment een heel gesprek over aura's en zielen. Toen vroegen we ons dus af, hoe zou onze ziel er uit zien? Zonder er eigenlijk bij na te denken wist ik al heel snel mijn antwoord. "Die van mij is waarschijnlijk een regenboog met prikkeldraad er omheen gewikkeld, omringd door duisternis" typte ik. Andere antwoorden kwamen binnen en snel kwam er ook weer een nieuw gespreksonderwerp.
Al die mensen spreek ik niet meer, vraag me ook niet waar alle gesprekken over gingen, want ik zou het niet meer weten. Maar dat ene gesprek, met name dat antwoord, is me bij gebleven.
En waarom haal ik dat gesprek er nu bij? Omdat het eigenlijk de rest van mijn leven zo gebleven is. Mijn vrolijke ik is altijd gevangen gebleven. Mijn persoonlijkheid, de regenboog, is altijd onderdrukt gebleven door al mijn mentale problemen, het prikkeldraad. Omringt door duisternis? Dat duidt waarschijnlijk op mijn depressie, ook het feit dat ik nooit in de toekomst heb durven kijken, denken of dromen. Altijd met het idee rondlopen dat het zou gaan eindigen op vroege leeftijd.
Maar inmiddels ben ik 23, mama van 2 kinderen, in een gelukkige relatie en durf ik steeds meer in de toekomst te kijken. Waarom blijf ik dan zo in dat donkere hangen? Hoe krijg ik meer licht en kleur van mijn eigen regenboog terug?
De laatste tijd koop ik al steeds vaker kleding met kleur, maar om mijn hele kledingkast te vernieuwen en te vullen met kleur, dat was voor mij nog een te grote stap (en tevens ook te duur). Toen opeens kwam ik een online winkeltje tegen die een grote uitverkoop had ivm opheving van de shop. Ik kwam toen iets tegen en dacht, ja, dit is het! DE manier om meer kleur met me mee te dragen. Kleine stukjes regenboog die ik makkelijk kan combineren met elke outfit.
Ja, maar wat dan Naomi?
Nou, allemaal strikjes. Ze verkochten een bundel met prachtig gekleurde strikken (met een hele leuke korting, altijd fijn). Gezien het hun allerlaatste spullen waren en de shop daarna zou verdwijnen heb ik gelijk mijn kans gepakt.
Dus zie hier, de kleine stukjes van mijn regenboog:
Sommige, of misschien zelfs veel, mensen zullen dit een kinderachtig gezicht kunnen vinden. Een volwassen vrouw met fel gekleurde strikjes in haar haar. Maar dat boeit me eigenlijk vrij weinig. Ik weet zelf waar de strikjes voor staan en welke kracht ze met zich mee dragen.
Het is mijn regenboog die naar buiten komt. Mijn strijd met de depressie en donkere gedachten. Mijn duisternis die niet de macht mag krijgen. De acceptatie dat ik leef en mag leven. Dat ik ouder ben geworden dan ik ooit had verwacht of gedacht.
Dat wetende zijn de strikjes opeens een stuk minder kinderachtig. En ik draag ze dan ook zeker met trots.
Mijn blote voeten raken de aarde onder mij aan
De donkere wolken boven mij razen door
Een zonnestraal weet door de wolken heen te komen
De warmte raakt mijn gezicht
Ik open mijn ogen
Een regenboog is ondanks de donkere wolken aanwezig
Het is waar...
Er is licht in de duisternis
- Naomi Michielse
Reactie plaatsen
Reacties
Wat mooi naomi en goed dat je een begin maakt naar meer kleur in je leven er kwam net een mooi bericht voobij op fb ik zal je er in taggen liefs carola
Weer super geschreven topper. Trots op je en jullie5